بان

بان

قاعده آور - تناسب اندام شکم - تسکین دردهای عضلانی - عفونت های خون - ریه - نرم کردن سینه - رماتیسم - نقرس - زگیل - جلوگیری از خونریزی بینی - گوش درد و...

* بان درخت کوچکی است که در آسیای جنوبی، آسیای شرقی و جزیره عرب میروید و یکی از گیاهان بومی هند است.
* نامهای دیگر : شجرة البان، شوع و حبالبان می باشد.

1. طبع آن گرم و خشک است.
2. جهت تسکین دردهای عضلانی ریشه له شده این گیاه به صورت ضماد استفاده می گردد.
3. جهت هضم غذا میوه نارس این گیاه را جوشانده قبل از غذا یک فنجان بنوشید.
4. برای معالجه عفونتهای خون از میوه نارس این گیاه بصورت جوشانده استفاده می شود.
5. دمکرده ریشه این گیاه قاعده آور می باشد.
6. جهت تناسب اندام شکم بعد از زایمان ریشه این گیاه را در روغن زیتون جوشانده به ناحیه شکم و قسمتهای ترک خورده پوست پا بمالید.
7. دمکرده برگهای این گیاه کمبود ویتامینC را جبران می کند.
8. دمکرده این گیاه برای ریه و نرم کردن سینه مفید می باشد.
9. جهت معالجه سوزاک 4 گرم از برگهای این درخت را در 300 سی سی آبجوش دمکرده در 4 نوبت بنوشید. توجه داشته باشید که این دمکرده مدر می باشد و البته برگهای تازه این گیاه را نیز جهت خاصیت آنتی بیوتیک آن کمی جویده و میل شود.
10. برای جلوگیری از پخش سم مار در بدن ریشه این گیاه را جویده و در محل گزش مار بگذارید.
11. برای درمان رماتیسم و نقرس تخم این گیاه را ابتدا در عرق گزنه خیسانده سپس در روغن کنجد جوشانده صاف نموده بصورت مالیدنی استفاده شود.
12. جهت رفع گوش درد چند قطره از روغن بان را در گوش بچکانید با نظر پزشک باشد.
13. برای جلوگیری از خونریزی بینی عصاره برگ بان را با پارچه بصورت فتیله در بینی بگذارید.
14. جهت زگیل روغن آن را بمالید.
15. برای فلج که در اثر سردی باشد با روغن این گیاه عضو را ماساژ دهید.