طبّ برتر

درخت گز

سرفه - معده - بدبویی بینی - تسکین دندان درد - بواسیر - مضر خانمهای حامله - یرقان - کبد - طحال - اسهال - اخلاط خونی و...

* نامهای دیگر: دهنالقندول، عودالبرق، عراقا، دارشیشعان، قندول، شیشعان و دیش یولقون می‌باشد.

1. طبع آن گرم و خشک است.
2. جهت رفع سرفه ها کهنه از پوست این گیاه با دارچین مخلوط نموده دمکرده میل شود.
3. جهت رفع درد معده بخاطر سردی ، مقدار 4 گرم از پوست گیاه را دمکرده با شکر شیرین نموده میل شود.
4. مزمزه کردن دمکرده این گیاه برای دندانها مفید است.
5. جهت تسکین دندان درد پوست درخت گز را کوبیده با سرکه مخلوط کرده مزمزه کنند.
6. مزمزه کوبیده پوست این گیاه با سرکه بوی تعفن و چرک لثه را از بین می برد.
7. جهت رفع بدبویی بینی پوست این گیاه را نرم کوبیده فتیله ای را به آن آغشته نموده در بینی بگذارند.
8. جهت درمان بواسیر پوست این درخت را با دارچین مخلوط نموده دمکرده بنوشند.
9. دمکرده پوست این درخت با دارچین برطرف کننده ترشح زیاد اسپرم است.
10. جهت دفع اخلاط خونی سینه از دمکرده این گیاه استفاده شود.
11. پوست این درخت برای طحال و کبد مضر است باید با مصطکی میل شود.
12. جهت درمان اسهال 8 گرم پوست این درخت را در 300 سی سی آبجوش دمکرده روزی سه استکان بنوشند.
13. خانمهای حامله از خوردن گیاه گز خودداری کنند.
14. جوشانده پوست این گیاه برای کنترل یرقان مفید است.