فوفل
نامهای دیگر: سپاری، تانبول، کوثل، پوفل، فاطویل و نخل هندی می‌باشد.
۱. طبع آن سرد و خشک است.
۲. داروی ضد کرم است.
۳. در گذشته جهت درمان کرم‌های نواری ۳۰ گرم آرد دانه این گیاه را جوشانده به صورت تنقیه استفاده می کردند، در پزشکی امروز روش تنقیه ممنوع می‌باشد.
۴. فوفل به هضم غذا کمک می‌کند.
۵. ضد مالاریا و تب‌های نوبه‌ای است.
۶. ضد سرفه است
۷. قاعده‌آور می‌باشد، خانم‌های حامله از خوردن آن خودداری کنند.
۸. جهت معالجه استسقاء و آفتاب‌زدگی از پوست میوه این گیاه می‌توان استفاده کرد.
۹. جهت دیفتری اسانس برگ‌های این گیاه را به صورت بخور و غرغره می‌توان استفاده کرد.
۱۰. جهت سستی اعصاب از این گیاه می‌توان استفاده کرد.
۱۱. جهت رفع جوش‌های دهان که در اثر گرمی می‌باشد از دمکرده این گیاه مزمزه شود.
۱۲. مزمزه کردن دمکرده آن باعث تقویت لثه و جلوگیری از خونریزی آن می‌شود.
۱۳. جهت یبوست ۸ گرم از دانه سرخ رنگ این گیاه میل شود.
۱۴. تقویت کننده معده می‌باشد.
۱۵. اشخاصی که سنگ کلیه و مثانه دارند از خوردن این گیاه خودداری کنند.
۱۶. جویدن فوفل برای خوشبوکردن دهان مؤثر است.
۱۷. مصرف این گیاه باید تحت نظر پزشک باشد.
۱۸. مصرف فوفل برای سینه و صدا مضر است بهتر است همراه کتیرا میل شود.
